از: صدف
به: یگانه هستی بخش
خدا جونم همیشه به دوستام میگم نمیدونم خدای شما چقدریه، ولی خدای من خیلی بزرگه. حسابی دوستش دارم چون اوج مهربونی و عطوفته. اصلا من که فهم و درک مهربونیاشو ندارم، ولی وقتی میشینم و به محبتاش فکر میکنم، اونقدر عاشقش میشم که جسمم برام قفس میشه. خدا جونم این تو بودی که منو آفریدی. این تو بودی که به تمام نیازهای من واقف بودی و هستی و خواهی بود. برای همین نیروی مهرورزی رو تو وجودم قرار دادی و برای تکمیل اون برای من محیط صمیمی و گرم خانواده رو آفریدی و من رو تو آغوش مادر و در کنار پدری مهربان پرورش دادی تا مهرورزی رو بیاموزم و محبتم را نثار شوهر و فرزندانم کنم. مهربانی کنم تا با خالق مهربانی بیشتر و بیشتر انس بگیرم. عشق بورزم تا به عشق حقیقی برسم. خدایا هستیام از توست. از تو، برای تو و به سوی تو هستیم.
✨❤️✨❤️✨❤️