بسم الله الرحمن الرحیم
به: یگانه هستی بخش
از: افراگل کد۱۰
به نام خدای آرامبخش دلها
خدای عزیزم تو میدانی در دلم چه میگذرد. تو که از رگ گردن به من نزدیکتری از خود من به خودم آگاهتری.
معبودا
از این بنده سراپا تقصیرت که مانند کودکی لجوج و سرکش است، درگذر.
عزیزا بندهتان پشیمان است، پشیمان از رفتارش، پشیمان از حرف زدنهایش، پشیمان از عبادات ناقصش، پشیمان از خطاها و گناهانش، پشیمان از...
آغوشت را برایم میگشایی؟ توبهام را میپذیری؟ رویت را به سویم برمیگردانی؟
ای مهربانتر از مادر، نگاهم کن.
🌺🌹🌺🌹🌺