💌شماره۱۸
از: خادم ارباب
به: حضرت رقیه
گل ناز دانه پدر 🌹
رقیه نجیب ...
ای مهتاب شبهای الفت حسین 🖤
ای مظلوم ترین فریاد خسته 😭
گل نازدانه پدر🖤
وانیس رنج های عمه 🖤
رقیه ...کوچک !ای یادگار تازیانه های نینوا
وسیل سیلی کربلا !🖤
دست های کوچکت هنوز بوی نوازش های پدر را میدهد ونگاه های معصوم وچشمان خسته ات نور امید را به قلب عمه می تاباند 🖤
رقیه صبور....بمان که بی تو گلشن خزان
دیده اهل بیت دیگر بودی بهار رااستشمام نخواهد کرد🖤🖤
تو نوگل بهشتی و فرشته زمینی .
پس بمان که کمر خمیده عمه ،مصیبتی دیگر را تاب نخواهد آورد 🖤
اندوهت را میگذاری و میروی ثانیه های محنت بارت صفحات خیالم را میسوزاند🖤
برکتیبه های سوخته مینویسمت و وجدان های بیدار جهان را به قضاوت میطلبم 🖤
ناله های کودکیات خاطر بادها را پریشان کرده است🖤
قناریان تنهای تاریک تاریک خرابه را به یاد میاوردومیگریند
پنجره ها کابوس های سیاهت را تب میکنند❤️
🏴✨🏴✨🏴✨🏴✨🏴
