سخنی دارم
سه شنبه, ۱۴ بهمن ۱۳۹۹، ۱۱:۰۰ ب.ظ
سلام مولایم
بی مقدمه می گویم ؛ سخنی دارم.
می خواهم بگویم ما مردمانِ درد،تندیس های باورمان نمی شکند.
هر چند در گیر و دار دغدغه های دردآلود دنیا ،گرد و خاکی به ضخامت بدی هامان به رویش بنشیند و هنگامه های ناهنگام زمان ، لحظه های درنگ را از ما بگیرد که غبار از روی آن ها برگیریم.
ما باور داریم بودنت را و نزدیکی حضورت را.
و آشنا بودن مسیر آمدنت را.
این را هزاران بهار بی نشان نوید داده اند و آیینه های صبح فردا آن هم فردایی نزدیکتر از آسمان دل، بی تابند برای انعکاس رخسارت.
و لحظه های دل ، بی قرار انس.
کاش در لحظه ای چونان نزدیک ، دیدگانم حضورت را به تماشا بنشینند.
