دل آرام
💌شماره۴۴
از: زینب
به:سیدالشهداء
به نام خدای تو
سلام ارباب خوب من !
قبل از هر سخن از تو می خواهم مرا ببخشی
ببخش که این همه نگاه هایت را نادیده گرفتم
ببخش که بد شدم ، خوبی کردی و باز از من بدی دیدی
حسین من ! تمام امید من ؛ پناه من
من چون پرنده ای در قفسم قفس نفس و تو ؟
نیازی به کلمات من نیست خدایت مشخص کرده
« آن الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة »
آری تو کشتی نجات مایی و می دانم نجاتم میدهی مولا جان حلالم کن اگر از سر جهل به عباست، جانانت حتی کوچکترین اعتراضی کردم .... مرا ببخش که مادرت هم حلالم کند ... ببخش که عباس حیدر یکبار دیگر نگاهی به قلبم بکند
مرا ببخش که خدایت مرا بپذیرد .
حالا دیگر دلم آرام است .... خیلی آرام ؛ نمی گویم خالی از فراق که فراق برای دلتنگ ها همیشگی ست حتی به هنگام رسیدن بازهم دلتنگ اند اما آرامم می دانم دست کیست.....
همه کس من امام رضاست ، همه کس من حسین فاطمه است ....
و هرچه دارم از شما اهل بیت حضرت رسول دارم
شکر خدا که محبتت در دلم است و هنوز گوشه ای از قلبم برای تو حسینیه است .....
باشد اگر این اربعین هم نشد دلبسته به دستای عباستم همان که گفتی بنفسی انت یا عباس ....!
آنقدر امیدوار دست هایش می شوم که دستانم را به ضریحت متبرک کند ارباب خوب من !
آقا .....
آقا.......
چقدر صدا کردنت قشنگه 😭
چقدر همه چی با تو قشنگه ... خیلی قشنگ
قشنگ ترین بهونه‌ی نفس کشیدنم ما به دعایت خیلی محتاجیم.....
هر‌چه‌هم‌که‌بد‌باشیم‌محب‌زهراییم‌دعایمان‌میکنی‌به.نام‌حضرت‌مادر؟!
🏴✨🏴✨🏴✨🏴✨🏴
