دردهای انبوه قلب
سه شنبه, ۲۶ بهمن ۱۴۰۰، ۰۵:۰۰ ب.ظ
از: فولادی #کد۳۹
به: حضرت فاطمه
به نام خدا
مادر عزیزتر از جانم، بی بی دو عالم، زیباترین بهانه خلقت، سلام… بگذار تا برایت از دردهای انبوه قلب داغآلودم بگویم.
من اشکهای تو را بر کوبههای کوچه پس کوچههای سرد و خسته مدینه یافتم. خط تو را که بر پوست هر ستاره، غزل آفتاب را مینوشتی، خواندم. من نشان کبودین تو را از قافلههایی که از کناره بقیع میگذشتند گرفتم.
این شعلههای عشق توست که انسان خسته را به میهمانی آفتاب میخواند. در حجم نگاه تو افق نیز رنگ میباخت. سبزی این سالها هنوز وامدار آن نگاه بلندی است که از قله ناپیدای تو سر زد. من با نوای آشنای تو از قناعت انجمادها و از پسکوچههای حقیر خلافتها رهیدم.
🌺🍃🌺🍃🌺🍃ا
@parvanehaye_ashegh