تدبر و تعمقِ در قرآن
💌شما
به نام میزبان کریم ضیافت رمضان
از: عطش
به: آفتاب پشت ابر
ای شریک القرآن
سلام و صلوات خدا بر تو ای قرآن ناطق
بعد از خواندن آیه‌ی «وَقَالَ الرَّسُولُ یَرَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُوراً»آیه ۳۰ سوره فرقان، با خودم گفتم، چگونه ممکن است که پیامبر رحمت، زبان به شکایت باز کند در حالی که زیر سخت‌ترین فشارها و آزار و اذیت‌ها، گلایه نکرد، اما با مطالعه‌ی بیشتر متوجه شدم که اوج دلسوزی و شفقت، نسبت به امتش است نه شکایت.
فیض کاشانى قدس سره مىگوید: در هیچ یک از علوم دوائى براى دردم و آبى براى عطشم نیافتم، بر خود ترسیدم و به سوى خدا فرار و انابه کردم تا خداوند مرا از طریق تعمّق در قرآن و حدیث هدایت کرد.
من خودِ عطشم، چگونه برای تسکینم سراغ تدبر و تعمقِ در قرآن نرفتم و فقط به ختم و جزء خوانی اکتفا کردم.
پدر بزرگوار! همانطور که در حدیث ثقلین آمده، تو عِدل و شریک قرآنی، درین بهار قرآنی و ماه نزول قرآن، معارفِ لطیفش را در دلم شکوفا کن و در تقدیر شب‌های قدرم، توفیق مهجوریت زدایی از قرآن را برایم رقم بزن و از خدا بخواه که تقدیر ظهورت را در همین ماه قرار بدهد که چشم انتظارم.
