درگاه نورانیتت
💌شما
به نام میزبان کریم ضیافت رمضان
از: عطش
به: آفتاب پشت ابر
سلام و صلوات خدا بر تو ای غریب ابن الغریب
غریبتر از مولایمان، امیرالمؤمنین علیه السلام هستی که او بیست و پنج سال خانه نشین شد، اما تو بیش از هزار سال است که در پردهی غیبت بسر میبری و از جدت امام حسین علیه السلام غریبتری که با این همه ادعای یاری یاران، در جامعهی اسلامی، هنوز ظهور نکردی.
همانطور که در دعای ولی عصر، از خدا میخواهیم«...لانطلب به الا وجهک و حتی تحلّنا محلّه و تجعلنا فی الجنة معه و اعذنا من السامة و الکسل و الفترة...» باب ورود به درگاه نورانیتت، عبادت و بندگی خالصانه در پیشگاه خدای متعال است، اما بازار عبادت و بندگیم، آشفته و کساد است و نمیتوانم به نماز اول وقت و روزه و ...دلخوش کنم. فقط خدا بنده شناس است. شاید مورد قبول واقع نشود، چه بسا آلوده به ریا باشد و حتی با خالصانه بودن، با کسالت و سستی انجام بدهم. چشم اُمیدم به لطف بینهایت خداست نه عبادات ناقصم.
پدر بزرگوارم! در دعا از خدا میخواهم «و تجعلنا فی الجنة معه» گفتهاند که هر کس با امام زمانش محشور میشود و من چه سعادتمندم که امامم تویی. حافظ زبان حال مرا آورده که «خاک کوی تو به صحرای قیامت فردا/همه بر فرقِ سر از بهر مباهات بریم»
💌🦋💌🦋💌🦋