لحظههای بیقراریت
💌شما
بسم الله الرحمن الرحیم
از: مهدیه
به: اباصالح المهدی علیه السلام
آقا جان سلام
دلم میخواهد در کنارت بنشینم و برای تمام لحظههای بیقراریت و اشکهای جاری بر چشمان مبارکت ضجه بزنم و از خدای عادل ظهورت را بخواهم. دلم میخواهد به تمام این دوازده قرن غربت خاک بر سر بریزم و العجل العجل سر دهم، آخر تا به کی یوسف فاطمه در غربت و آوارگی و طرد شدگی؟! تا به کی تو خون گریه کنی و ما در گناهان خود غوطهور و زندان را بر تو تنگتر کنیم؟! تا به کی تو مانند پرندهای خونین بال خود را به در و دیوار بزنی برای رهایی از گناهان ما؟! آقا جانم تا به کی مهدی فاطمهام، تا به کی نور دو چشم مرتضی، تا به کی منتقم خون حسین علیهالسلام از دست ما سر به بیابان غربت زده باشی و ما بی تفاوت پای ماهوارهی شیطان، پای اینستاگرام شیطانی و دیگر لوازم شیطانی خود را غرق گناه و نگاه حرام کرده باشیم؟! بابی انت و امی و نفسی یا صاحب الزمان، بابی انت و امی و نفسی یا اباصالح المهدی، بابی انت و امی و نفسی مهدی غریبم، امام مظلومم.
✨🦋✨🦋✨