آفت ایمان

💌شما

به نام تنها قادر متعال که هرچه داریم از اوست

از: معصومه 
به: خداوند مهربان

سلام خدای خوب و مهربانم 
چند جمله‌ای با تو صحبت دارم. خدای خوبم می‌دانم رسم و راه رسیدن به آسمانت. فروتنی و خاشع و خاضع بودن در پیشگاه تو است. خدای خوبم من ز خود هیچ ندارم که به آن فخر کنم. هر چه هست از لطف و کرم و احسان شماست. در مقابل جلال و جبروت شما من خسی بیش نیستم و اگر تو نخواهی بودنم در این دنیا هیچ معنایی ندارد. خدای خوبم کبر و غرور و تکبر را از وجودمان پاک کن تا زودتر پر پروازمان دهی به سویت پرواز کنیم. آفت ایمان غرور و خودپسندی است. من مصداق این جمله را در وجود فرمانده لشکری دیدم که شب تا صبح نگهبانی می‌داد. کفش بچه‌های رزمنده را واکس می‌زد. جلوی درب چادر و سنگر می‌خوابید. شستن لباس و جوراب بچه‌های رزمنده. خاکی بود به تمام معنا و از جنس خاک. گمنام بود و در اوج خوشنامی پرواز کرد. خدای خوبم قطره‌ای از دریای معرفت این انسان‌های واقعی را در کام ما  بریز تا بدانیم ما چه بودیم و که هستیم و تا خدا نخواهد ما هیچ نیستیم. من را رها کنیم تا به خدا برسیم.🌹

🌸🌹🌸🌹🌸