سفره‌ی آشوب

💌شما

بسم‌الله الرحمن الرحیم

از: زینب بنت المهدی
به: سرباز حرم اسلام...

سلام علمدار، علمدار جبهه‌ی سیدعلی!
قبل از گفتن هر چیزی خودم می‌دونم می‌دونم همه‌ی این اتفاق‌ها یه ترقه بازیِ، ولی سردار اون دختر چهار ساله گناهش چیه که باید یتیم بشه؟! چرا اون دختر سه ساله نباید بابا رو درک کنه؟! چرا اون دختر بچه‌ی هفت ساله باید همراه با یاد گرفتن کلمه‌ی «بابا» دل آشوبش را آرام کنه؟! حاجی حال ایران بده، ولی نه برای آزادی، حال ایران بده برای این همه خون.
برای علی اصغر، آرشام، سرباز پانزده ساله‌ی سپاه شما شهید فهمیده‌های زمانه‌ی ما!
حال ایران بده، برای حال بد مادری که حسرت دیدن پسرش توی لباس دامادی برای همیشه گنج دلش رخنه کرده، خوب نیستیم حاجی صدامون رو داری؟!!
حاجی ما....
ما اینجا بهتون نیاز داریم، نیاز داریم که دست نوازش به سر نازنین زهرای یتیم چهار ساله بکشی. نیاز داریم که جمع کنی سفره‌ی آشوب از کشورمون. حاجی این همه درد نکشیدی که توی حرم امن الهی توی کشور شما بچه رو جلوی مادر بزنن. حاجی این همه اشک برا فاطمیه نریختی که چادر از سر دختر مردم بردارن. حالمون خوب نیست. برای چادر خونی خواهرامون کف حرم حضرت احمد ابن موسی.
حاجی اگه هنوزم مثه همیشه صدامو داری، هوامون رو داشته باش. نمیشه برگردی، ولی هنوز هم به علمی که با دست مقطعت مانع افتادنش شدی امید داریم.
راستی حاجی چقدر به یاد انگشت و انگشتر اشک ریختی؟!
ما اینجا انگشتر شکسته دیدیم.
حاجی، سردار، علمدار تموم سپاه ما دعا کن برامون:)
هدیه به محضرش؛ صلوات

🍃🌾🍃🌾🍃