کشتی نجات حسین
بسم رب المهدی
به: آقای هستی
از: زینب بنت المهدی
سلام آقای من، پناهگاه امن الهی
آقا این روزها آدم دلش میگیره. دلش میخواد تموم این دنیا رو رها کنه و دوان دوان به سمت کشتی نجات حسین ابن علی برود تا بلکه رها شود از این باتلاق دنیا.
آره من دلم از گریهی اون بچهای که حسرت یه دونه بستنی به دلش مونده میگیره. آره اصلا دنیایی که پدر رو شرمندهی دختر کوچولوش کنه خیلی از قشنگیا رو نداره.
بهم حق میدی که بخوام برم؟
میدونی آقا من دنبال بچهی دووم آوردن توی آخرالزمان نیستم، من دنبال آرامشم همون چیزی که توی این دنیا خیلی وقته گم شده و این ما بودیم که بعد حاج قاسم دیدیم تشویش این دنیا رو.
بگذریم؛ همین که شما هستی و هوای ما رو داری خودش به اندازهی صد تای این دنیا میارزه و قطعا بیش از اینِ ارزشش و برای بار چندم ممنون که توی زندگیم هستی.
ممنون که دستم رو گرفتی:)
امشب بیا و به حرمت یادگار کربلا همون چیزی که ته دلتِ برای همهمون بخواه، سید و مولای من.
التماس دعا آقا جان
یاعلی♥️
🍃❤️🍃❤️🍃