شوق دیدار

بسم رب القلم

به:مهدی موعود
از:برهان

سلام امام خوبیا 
الان که دارم این دلنوشته رو واست می‌نویسم دلم خیلی گرفته. درسته با همه می‌گم، می‌خندم، ولی خب دلم یه جوریه. کاش این نامه آخرین فاصله بین من و تو باشه. هرچه زودتر ظهور کن. خیلیا دلشون گرفته. خیلیا ناراحتن. خیلیا غربتت اذیتشون می‌کنه. می‌شه زودتر ظهور کنی. به خدا خیلی بهت احتیاج دارم.
ازت یه خواسته داشتم می‌شه تا قبل از مرگم مشرف به جمکرانت بشم؟! بیام جمکرانت هی زار بزنم و با گریه‌ایی پر از ذوق و شوق همه چی برات بگم.
یه شب خواب دیدم، داشتم می‌اومدم جمکران. کلی صخره جلوم بود، ولی من از روی همشون پریدم. دوان دوان اومدم تا رسیدم جمکران. بعدش وارد یه بخشی شدم که برای شهدای گمنام بود. سقف اون بخش پر از پلاک و سربند شهدا با القاب یا زهرا بود. حال دلم خیلی خوب بود از اینکه پیش تو بودم. خیلی خوابِ خوبی بود، ولی خواب بود. کاش می‌شد واقعیت داشته باشه و به جمکران می‌اومدم!
ببخش که بعضی وقتا با کارام ناراحتت می‌کنم، ولی حواسم هست که بیشتر از این ازم دل آزده نشی. دوستت دارم حضرت مهدی. 
شوقی که به دیدار تو دارم...

🌺🌸🌺🌸🌺