ارثیه
بسم الله الرحمن الرحیم
به: حضرت فاطمه س
از: شوق شهادت کد ۱۷
سلام بر بانوی بزرگوار
فاطمه جان روزگار بدی شده است، انقدر بد که ارثیهای را که از تو به ما رسیده مسخره میکنند.
عزیز دلم، مادرم، آنقدر از بدی روزگار گله کردم که میبینی حال خراب مرا.
میبینی با یگانه گل تو چه میکنند.
میبینی دلهایمان در غروبهای جمعه چه سخت دلگیر است.
دلگیر بودن شیعه از چه روست؟
از گناهان زیاد یا از شکستن دل مهدی(ع)؟
هزاران سال است که تو رفتهای، اما مادرم، هنوز هم نام فاطمه با دلها بازی میکند.
انگار هنوز هم صدای نالههایت از پشت در سوخته میآید.
فاطمه جان❤️بوی یاس همه جا میپیچد.🌺
دلم را روانه آن قبر بینشانت میکند.
مادرم میگوید: زینب خیلی صبر داشت. این درست، اما صبر تو صبر دیگری بود.
غم غربت و تنهایی علی🦋
این بیشتر دلت را سوزاند.😢
دست و پاهای بسته علی میان کوچهها یا شاید فریادهای از عمق جان علی از تنهایی و بیکسی در چاه.
انگار هنوز هم پا به پای علی مظلوم اشک میریزی.🖤
🌺🌸🌺🌸🌺