بنده‌ی هوای نفس.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
به: پیروان مکتب عاشورا
از: حسنا کد۳۲
سلام بر عاشوراییان
در قرآن بندگان دو گونه‌اند: بنده خدا، بنده‌ی هوای نفس.
امامان هم دو گونه‌اند: اولی موجب هدایت انسانند و او را به سعادت و رستگاری رهنمایند و دومی بنده‌ی هوای نفس را به جهنم دعوت می‌کنند.
عبدالله‌بن‌حوزه به خاطر دهن‌کجی به امام مورد نفرین قرار گرفت.
روز عاشورا زمانی که لشگر بنی‌امیه به سپاه امام حسین علیه‌السلام حمله کرد، ابن حوزه مقابل لشگر رفت و امام را چند بار با لحن بسیار تند صدا زد. امام در مرتبه آخر جلو رفت. و فرمود: چه می‌خواهی؟ او گفت: «ابشر بالنار؛ بشارت باد ترا به آتش دوزخ»
امام فرمود: او کیست؟ گفتند: ابن حوزه تمیمی. آن حضرت گفت: دروغ گفتی. من نزد پروردگارم می‌روم که مهربان است و شفاعتش پذیرفته.
آنگاه حضرت، او را نفرین کرد: خدایا او را به آتش دوزخ ببر.
ابن حوزه خشمگین شد و خواست اسبش را به طرف حضرت بجهاند که اسبش چموشی کرد و او را از پشت خود انداخت، به طوری که پای چپش در رکاب بود و پای دیگرش واژگون. مسلم بن عوسجه شمشیر به پای او زد و پایش از تن جدا شد. اسب همچنان می‌دوید و سر او را به سنگ و کلوخ و درخت کوبید تا مرد و روحش به دوزخ رفت.
سپس آن حیوان با سم آنقدر او را کوفت و پاره پاره کرد تا اینکه به جز پا چیزی از او نماند.*
✅ ما باید بدانیم بنده‌ی چه کسی هستیم. بنده‌ی هوای نفس، شیعه‌ی امام زمان نیست. اگر خدا را درست بشناسیم و بندگی کنیم، او امام ما را به ما می‌شناساند و ما را هدایت می‌کند.
*پایگاه اندیشوران، انتشار1398/6/26
💌🌸💌🌸💌
